درماتیت لیکر یا خشکی لب چیست؟
درماتیت یا خشکی لیکر لب ، واکنش لب ها (التهاب قارچی اگزمایی) و پوست اطراف آن (درماتیت تماسی تحریک کننده) به دلیل تماس با یک ماده تحریک کننده است و اغلب به دلیل برخورد بزاق، از زبان خود بیمار است.
نام های دیگر درماتیت لیکر لب ها عبارتند از:
- التهاب قارچی ناشی از زبان زدن به لب ها
- التهاب پوستی تماسی تحریک کننده ناشی از زبان زدن لب ها
- اگزمای زبان زدن لب ها، درماتیت تماسی ناشی از بزاق و درماتیت تماسی تحریک کننده به دلیل بزاق.
درماتیت لیکر لب اگرچه ممکن است در هر سنی وجود داشته باشد اما معمولاً این عارضه در کودکان مدرسه ای دیده می شود.
زبان زدن چگونه باعث درماتیت یا خشکی می شود؟
زبان زدن لب ممکن است با یک محرک اولیه یا بدون آن آغاز شود، مانند قرار گرفتن در هوای سرد و خشک.
که ممکن است بیمار درگیر جهت از بین بردن خشکی پوست که به جهت قرار گرفتن در هوای سرد و خشک ایجاد می شود
به صورت ناخودآگاه زبان خود را به پوست صورت و لب ها زده و با برخورد بزاق آن هم به صورت مداوم و تکرار این چرخه فرد به درماتیت لب ها مبتلا می شود.
به این ترتیب یک چرخه مداوم ایجاد می شود که بدلیل تکرار زبان زدن لب، عملکرد طبیعی پوست را مختل کرده و باعث التهاب می شود.
التهاب مداوم باعث زبان زدن بیشتر لب ها می شود و چرخه را تداوم می بخشد.
ویژگی های بالینی درماتیت لیکر یا خشکی لب چیست؟
زبان زدن لب ها باعث ایجاد قرمزی، خشکی و پوسته پوسته شدن مزمن لب و پوست اطراف لب می شود،
به طور معمول در توزیع متناسب با میزان دسترسی زبان بیمار و برخورد بزاق با آن نواحی می باشد.
ناحیه التهاب به طور مکرر از مرز بوستر لب عبور می کند.
علائم می توانند در زمستان بدتر شوند. بیمار اغلب از سوزش و خشکی شکایت دارد.
عوارض درماتیت لیکر یا خشکی لب چیست؟
اگرچه ممکن است برخورد زبان با لب به عنوان یک عادت خوش خیم به نظر برسد، اما عوارض احتمالی قابل توجهی وجود دارد.
تجزیه پوست می تواند منجر به عفونت ثانویه باکتریایی پوست (معمولاً استافیلوکوکوس اورئوس) یا عفونت مخمر (Candida albicans) شود.
التهاب مزمن ممکن است منجر به هایپرپیگمانتاسیون طولانی مدت بعد از التهاب شود.
تشخیص افتراقی درماتیت لیکر یا خشکی لب چیست؟
شرایطی که اغلب با درماتیت لیکر لب اشتباه گرفته می شود:
التهاب پوستی تماسی آلرژیک و درماتیت تماسی آلرژیک – یک واکنش با حساسیت بالا در اثر تماس با ماده حساسیت زا که به طور متناوب اتفاق می افتد است و این حالت اغلب از نظر محل موضع متغیر است.
درماتیت ترجیحی این شامل ویرمیلیون لب یا پوست بلافاصله مجاور لب نیست و به طور کلی باعث ایجاد پاپول می شود.
درمان درماتیت لیکر لب چیست؟
اصلاح رفتار برای کاهش زبان زدن لب ضروری است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1-استفاده از نرم کننده های مناسب و ماسک ها آبرسان و نرم کننده
2-کورتیکواستروئید موضعی خفیف تا متوسط (به عنوان مثال ، پماد هیدروکورتیزون)
3-یک مهار کننده موضعی کلسینورین (پماد تاکرولیموس یا کرم پیمکرولیموس).
4-استفاده از پد یا ماسک ورقه ای لب ویتامین ها مفید
5-استفاده از اسکراب های ملایم میتواند لایه مرده پوست لب شما از بین ببرد
نتیجه احتمالی درماتیت لیکر یا خشکی لب چیست؟
درماتیت لیکر لب اغلب با درمان مناسب برطرف می شود اما در صورت اصلاح نکردن رفتار زبان زدن لب، ممکن است عود کند یا نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشد.
